De Vijf Biologische Natuurwetten uit de GNM (ofwel: German New Medicine) geven een radicaal nieuwe en andere kijk op ziekte en gezondheid dan de reguliere westerse geneeskunde. Wat deze visie op ziekte en gezondheid echter wel met de reguliere westerse geneeskunde gemeen heeft, is een grondige wetenschappelijke basis. Wetenschappelijk in die zin dat aan de Vijf Biologische Natuurwetten waarnemingen aan de ontwikkeling van ziekte- en herstelprocessen van duizenden patiënten ten grondslag liggen. Op basis van deze waarnemingen heeft Dr. Hamer revolutionair nieuwe inzichten in de oorzaken en het verloop van ziekte- en herstelprocessen ontwikkeld. Deze inzichten heeft hij samengevat in Vijf Biologische Natuurwetten en Het Kompas van de Nieuwe Germaanse Geneeskunde.
Vijf Biologische Natuurwetten
Hieronder geef ik een samenvatting van de Vijf Biologische Natuurwetten. Om meteen het begrip Zinvol Biologisch Speciaal-programma te kunnen introduceren, begin ik hierbij met de Vijfde Biologische Natuurwet. Ik illustreer de Vijf Biologische Natuurwetten met een persoonlijk voorbeeld, namelijk de huidklachten die ik enkele jaren na het overlijden van mijn eerste vrouw ontwikkelde en waar ik met behulp van inzicht in de Vijf Biologische Natuurwetten min of meer spontaan van genas.
Vijfde Biologische Natuurwet: ‘ziekten’ zijn zinvol
Dat wat we in de volksmond ‘ziekten’ noemen, zijn niet het gevolg van een toevallig mis-functioneren van ons lichaam, maar voorspelbare symptomen van in biologische opzicht zinvolle speciaal-programma’s. In de GNM worden deze daarom Zinvolle Biologische Speciaalprogramma’s (ZBS) genoemd.
Ter illustratie. Enkele jaren na het overlijden van mijn eerste vrouw kreeg ik huidklachten. De symptomen die ik had zijn kenmerkend voor het ZBS van de opperhuid. De zinvolheid van dit ZBS bestaat hieruit dat door afname van huidweefsel (in de conflict-actieve fase van het ZBS, zie tweede biologische natuurwet) het verlies van huidcontact met een geliefde minder sterk gevoeld wordt en daardoor dragelijker is.
Eerste Biologische Natuurwet: elk ZBS start met een biologische conflictschok en speelt zich tegelijkertijd en synchroon af op het niveau van de psyche, de hersenen en het lichaam
Een biologische conflict-schok doet zich voor wanneer een gebeurtenis als plotseling, dramatisch en alleen ervaren wordt. De wijze waarop de gebeurtenis psychisch ervaren wordt, bepaalt in welk gebied in de hersenen en in welk overeenkomstig deel van het lichaam het ZBS gaat lopen.
De belangrijkste verandering die zich na de conflict-schok op psychisch niveau voordoet, is dat we dwangmatig denken over wat er gebeurd is. De biologische zin hiervan is dat we een oplossing voor het conflict proberen te vinden. In de hersenen is na de conflict-schok een zogenaamde ‘Hamerse Haard’ te zien. Op een CT-hersenscan neemt zo’n Hamerse Haarden de vorm aan van een ringstructuur in de vorm van een schietschijf. In het bij het ZBS behorende deel van het lichaam worden na de conflict-schok extra cellen aangemaakt (tumoren genoemd) of juist extra cellen afgebroken (ulceratie of necrose genoemd) en/of neemt de functie van het desbetreffende orgaan toe of juist af.
Ter illustratie. De biologische conflictschik waardoor het ZBS van de opperhuid bij mij startte, deed zich voor tijdens de begrafenis van mijn eerste vrouw. Ze had een acute hartstilstand gehad, was gereanimeerd en had 10 dagen in coma gelegen, voordat de artsen in het ziekenhuis de behandeling staakten en zij definitief haar laatste adem uitblies. Pas tijdens de begrafenis drong volledig tot me door dat de eerste grote liefde van mijn leven dood was. Terwijl ik aan de voet van haar graf stond en mijn vader en broers de kist met haar stoffelijk overschot in de grond lieten zakken, werd ik overvallen door het gevoel dat ik van boven naar beneden door een zwaard door midden werd gekliefd. Rondom haar overlijden heb ik dat moment als het meest onverwacht, heftig en geïsoleerd ervaren. Dat laatste ondanks dat ik op dat moment onze jongste dochter op mijn arm had en er ruim 40 familieleden en vrienden om mij heen stonden. Bovenstaande conflictschok werd enkele jaren later her-triggerd door een tweetal trauma-sporen die ik onbewust had opgeslagen. Deze trauma-sporen waren de strakblauwe hemel met een lage zon die op de dag van de begrafenis scheen en de eikenboom die aan de voet van het graf stond.
Tweede Biologische Natuurwet: een ZBS verloopt in twee fasen (mits er een oplossing voor het conflict komt)
Wanneer we gezond zijn, hebben we een natuurlijke dag- en nachtritme. Dit ritme wordt bepaald door ons autonome zenuwstelsel, dat uit twee delen bestaat, namelijk het sympatische en het para-sympathische deel. Overdag is de sympathicus (= de zenuw die voor activiteit zorgt) meer actief en ’s nachts de para-sympathicus (= de zenuw die voor rust zorgt). Dit natuurlijke dag- en nachtritme wordt ook wel de normotonie genoemd.
De eerste fase van een ZBS wordt de conflict-actieve fase genoemd. In deze fase slaat de normale balans tussen ons sympathische en para-sympathische zenuwstelsel door naar de sympathicus. Deze fase wordt daarom ook wel sympathicotonie genoemd. Kenmerkende symptomen voor deze fase zijn: spanning, dwanggedachten (rondom het conflict), koude handen en voeten, verhoogde bloeddruk door bloedvatvernauwing, versnelde hartslag en ademhaling, slecht slapen, weinig eetlust en een scherp-randige Hamerse Haard in het overeenkomstige hersengebied. Wanneer deze zogenaamde ‘koude fase’ lang duurt kan dit tot gewichtsafname en uitputting leiden.
Wanneer het individu het conflict kan oplossen, eindigt de conflict-actieve fase en onmiddellijk begint de genezingsfase. In deze fase, die ook wel vagotonie genoemd wordt, slaat de balans in het autonome zenuwstelstel om naar de andere kant: die van de para-sympathicus. Voortdurende stress verandert in voortdurende vermoeidheid. Kenmerkende symptomen voor deze fase zijn: ontspanning, gedachten komen tot rust, warme handen en voeten, lage bloeddruk, vertraging hartslag en ademhaling, erge vermoeidheid vooral overdag, terugkeer van de eetlust.
In het eerste deel van de genezingsfase vindt er zowel in de hersenen als in het lichaam opslag van water en oedeem-vorming plaats. Door de vochtopslag in de hersenen krijgt de Hamerse Haard zachtere contouren. En het lichaam gebruikt het vocht om de afbraak van tumoren ofwel het herstel van weefsel te ondersteunen. Dit kan hoofdpijn en koorts met zich meebrengen. Vanwege de warme handen en mogelijke koorts wordt de genezingsfase ook wel de ‘warme fase’ genoemd.
Halverwege de genezingsfase is er een korte sympathicotone piek of epileptoïde crisis, die enige seconden, minuten of dagen kan duren. Deze genezingscrisis is de meest kritische fase in het genezingsproces. In deze fase zijn de symptomen namelijk het meest intens en pijnlijk. En in sommige gevallen (namelijk bij een epileptische aanval of hartaanval) ook echt levensgevaarlijk.
Door de genezingscrisis wordt de balans tussen sympathicus en para-sympathicus hersteld. Het vocht dat in de hersenen en het lichaam was opgeslagen, wordt nu uitgescheiden en in het lichaamsweefsel vindt littekenvorming plaats.
De twee fasen van Zinvolle Biologische Speciaal-programma’s worden schematisch samengevat in het onderste deel van het Kompas van de Germaanse Nieuwe Geneeskunde (zie verderop).
Ter illustratie. Het scheidingsconflict dat de oorzaak van huidconflicten was, werd in de buitenwereld opgelost, doordat ik al vrij snel na het overlijden van mijn eerste vrouw een relatie met mijn tweede vrouw kreeg. Desondanks kreeg ik na enkele jaren huidklachten, doordat een tweetal trauma-sporen de oude conflictschok her-triggerden. Nadat ik inzicht in deze trauma-sporen kreeg, kon ik ze loskoppelen van de conflictschok waardoor deze definitief opgelost werd en mijn lichaam zich eindelijk volledig kon herstellen. Nadat ik inzicht in het eerste trauma-spoor kreeg, werd ik onmiddellijk doodmoe. Ik heb de volgende dag bijna de hele dag geslapen (= kenmerkend voor het eerste deel van de herstelfase), kreeg aan het einde van de middag een heftige huilbui (= genezingscrisis) en moest er vervolgens ’s nachts 5 of 6 keer uit om te plassen (= kenmerkend voor het tweede deel van de herstelfase).
Derde Biologische Natuurwet: alle processen in ons lichaam zijn vanuit onze evolutie te begrijpen
In onze hersenen kunnen we vier onderdelen onderscheiden die zich achtereenvolgens vanuit drie verschillende embryologische kiembladen ontwikkelen. Namelijk: de hersenstam (vanuit het endoderm), de kleine hersenen (vanuit het oud-mesoderm), de hersenmerg (vanuit het nieuw-mesoderm) en de hersenschors (vanuit het ectoderm). Dr. Hamer ontdekte dat in organen en/of weefsels die door de hersenstam en de kleine hersenen worden aangestuurd in de conflict-actieve fase van een ZBS celvermeerdering (ofwel: tumorvorming) plaats vindt en dat in organen en/of weefsels die door het hersenmerg en de hersenschors worden aangestuurd in de conflict-actieve fase van een ZBS juist sprake is van celverlies (ofwel: ulceratie of necrose).
In de loop van de tijd heeft Dr. Hamer bovendien de samenhang ontdekt tussen de verschillende hersendelen en de verschillende soorten biologische conflicten die zich kunnen voordoen. Deze hangen samen met de ontwikkelingsstadia die we in de loop van de evolutie hebben doorgemaakt. En nog steeds als embryo doormaken. Vanuit de hersenstam wordt bijvoorbeeld het spijsverteringsstelsel aangestuurd. ZBS-en in het endodermale weefsel van het spijsverteringsstelsel worden veroorzaakt door zogenaamde ‘brok-conflicten’, waarbij men een bepaalde zaak (= ‘brok’) niet kon buiten houden, opnemen en/of verteren. Door in de conflict-actieve fase bijvoorbeeld extra maag- of darm-weefsel aan te maken kan het lichaam meer maag- of darmsappen produceren waardoor de brok alsnog verteerd kan worden. Na oplossing van het conflict wordt dit extra weefsel weer afgebroken wat in de genezingscrisis gepaard kan gaan met heftige maag- of darmkrampen.
Ter illustratie. De opperhuid ontwikkelt zich vanuit het ectoderm en wordt aangestuurd vanuit de hersenschors. Het ZBS van het ectodermale huidweefsel dat door de hersenschors wordt aangestuurd, wordt veroorzaakt door een specifiek soort territorium verlies-conflict, namelijk een scheidingsconflict. In de conflict-actieve fase van het ZBS van de opperhuid wordt het ectodermale huidweefsel afgebroken. Hierdoor wordt de huid dunner en minder gevoelig, waardoor we de emotionele pijn van de scheiding minder sterk ervaren. In de helingsfase herstelt het weefsel van de opperhuid zich. Dit herstel gaat in het eerste deel van de helingsfase gepaard met zwelling, roodheid en jeuk. Deze symptomen worden in de gangbare westerse geneeskunst eczeem genoemd. De genezingscrisis gaat in dit geval gepaard met een absence.
Vierde Biologische Natuurwet: schimmels, bacteriën en globulines zijn onmisbare helpers in genezingsprocessen
In de gangbare westerse wetenschap worden ‘kwaadaardige’ schimmels, bacteriën en virussen gezien als ziekte-verwekkers. Dat is op zich niet zo raar. Ze worden namelijk in grote hoeveelheden aangetroffen bij mensen die de symptomen vertonen die kenmerkend zijn voor de helingsfase van een ZBS. En het zijn precies deze symptomen die in de reguliere geneeskunde als ziekten worden gezien. Wanneer men daar naar zoekt, vindt men dezelfde schimmels, bacteriën en globulines die virussen genoemd worden echter ook in grote hoeveelheden bij mensen die deze symptomen niet hebben en volgens de gangbare westerse geneeskunde dus gezond zijn.
Dr. Hamer heeft ontdekt dat er drie microben-generaties te onderscheiden zijn die vanuit verschillende hersengebieden aangestuurd worden. Namelijk: schimmels en schimmelbacteriën vanuit de (uit het endoderm gevormde) hersenstam, bacteriën vanuit de (uit het mesoderm gevormde) kleine hersenen en hersenmerg en virussen vanuit de (uit het ectoderm gevormde) hersenschors. Nachtelijk zweten is een duidelijk symptoom dat schimmelbacteriën aan het werk zijn om weefsel dat in de conflict-actieve fase van een brokconflict is aangemaakt weer af te breken. Bacteriën kunnen ofwel helpen om oud-mesodermaal weefsel af te breken ofwel helpen om nieuw-mesodermaal weefsel weer op te bouwen. En mogelijk zijn de globulines (eiwitverbindingen) die volgens de reguliere geneeskunde de aanwezigheid van virussen aantonen niets meer en niets minder dan een restproduct van het herstel van ectodermaal weefsel.
Ter illustratie. Toen ik mijn huisarts ooit eens vroeg of er in mijn liezen sprake was van een schimmelinfectie of een bacteriële infectie, was zijn antwoord: “Dat zou ik niet kunnen zeggen, maar waarschijnlijk allebei”. Vervolgens gaf hij mij een hormoonzalf om de huiduitslag te onderdrukken. Op korte termijn was behandeling met deze zalf effectief, maar na ongeveer een jaar (achteraf gezien: in de volgende zonnige zomer) kreeg ik opnieuw last van de huiduitslag in mijn liezen. Op basis van de Vijf Biologische Natuurwetten mogen we aannemen dat het bacteriën waren die hielpen bij het herstel van het (door de hersenschors aangestuurde) weefsel van de opperhuid.
Het Kompas van de Nieuwe Germaanse Geneeskunde
De Vijf Biologische Natuurwetten in de praktijk toepassen?
De Vijf Biologische Natuurwetten bieden geen alternatieve of complementaire therapie voor de behandeling van ziekten, maar radicaal nieuwe inzichten in de oorzaken en het verloop van Zinvolle Biologische Speciaal-programma’s. Beoordeeld vanuit deze nieuwe inzichten zijn veel reguliere medicijnen of behandelingen overbodig of zelfs schadelijk.
De Vijf Biologische Natuurwetten toepassen, betekent dus in de eerste plaats leren zien hoe deze wetten van toepassing zijn bij de eventuele gezondheidsklachten die jij en je eventuele naasten zelf hebben.
Stap 1 is het leren herkennen van de algemene symptomen die kenmerkend zijn voor ‘de koude fase’ en ‘de warme fase’ van een ZBS, zodat je weet in welke fase van een ZBS jij je bevindt.
Stap 2 is uitvinden wat het soort biologische conflict is die aan jouw specifieke symptomen ten grondslag ligt. Aangezien een ZBS gelijktijdig en synchroon op het niveau van de psyche, de hersenen en het lichaam verloopt, heb je daarvoor geen CT-hersenscan nodig ;-). De signalen die je lichaam geeft en je psychische ervaringen geven voldoende informatie om hier – met behulp van het één of andere fysieke of digitale naslagwerk over de verschillende speciaalprogramma’s – duidelijkheid over te krijgen.
Stap 3 is – met inzicht in het soort biologisch conflict en de agenda in de hand – het moment van de biologische conflictschok in herinnering brengen. Wanneer dat lukt, kan allereerst helder worden wat de inhoud van het conflict is en wat eventuele trauma-sporen zijn die aan het conflict gekoppeld zijn die onbewust her-triggerd worden. Daarnaast kan dan bedacht worden hoe het conflict in de buitenwereld opgelost kan worden (en of dat wel of niet wijs is) en/of hoe innerlijk eventuele trauma-sporen ontkoppeld kunnen worden, zodat de helingsfase gestart ofwel voltooid kan worden. Voor de ontkoppeling van eventuele trauma-sporen kan – afhankelijk van de aard van de biologische conflictschok – bijvoorbeeld gebruik gemaakt worden van Emotional Freedom Technique (EFT), familie-opstellingen of lichaamsgerichte coaching of therapie.
Stap 4 is het waar nodig of wenselijk leren ondersteunen van het helingsproces. Het belangrijkste uitgangspunt hierbij is dat het helingsproces niet geheeld hoeft te worden! In de helingsfase is het lichaam immers al bezig om zichzelf te helen. Dat kan echter gepaard gaan met symptomen die zo pijnlijk of onaangenaam zijn, dat het wenselijk of noodzakelijk is om het helingsproces wat te verzachten. Hiervoor maak ik zelf vaak gebruik van pure etherische oliën van dōTERRA. Dit zou je dan comfort-therapie kunnen noemen. De onvermijdelijke consequentie van deze comfort-therapie is dat het helingsproces vertraagd wordt. En de kunst is om hierbij te voorkomen dat het helingsproces helemaal tot stilstand komt en feitelijk weer van voor af aan begint, zodra je met een bepaalde behandeling stopt.
Meer lezen en leren over de Vijf Biologische Natuurwetten?
Dan kan ik je de volgende boeken en websites aanbevelen! Daarnaast geef ik af en toe ook een lezing over de Vijf Biologische Natuurwetten en op afspraak individuele gezondheidscoaching op basis van de GNM. Mijn goede vlaamse vriend, arts, homeopaat en familieopsteller dr. Johan Denis geeft bovendien jaarlijks een diepgaande online training over hoe je de GNM in de praktijk kunt toepassen.
Boeken
Hamer, Dr. med. Mag. theol Ryke Geerd (jaartal). Germaanse Geneeskunde. Beknopte inleiding. ISBN 978-84-96127-59-3. (Dit is het zogenaamde ‘oranje boekje’).
Eybl, Björn (2010). Zielsoorzaken van ziekten. Naar de 5 biologische natuurwetten ontdekt door Dr. Med. Mag. Theol. Ryke Geerd Hamer. ISBN 978-3-85052-2991.
Denis, Johan (2022). Verlost van je allergie met de 5 biologische natuurwetten. ISBN 978-9-08307-2142.
Websites
Lees meer over Mijn aanpak.